W 2024 roku zakończył się kolejny etap (II) prac konserwatorskich przy XVIII w. ołtarzu bocznym pw. św. Barbary w kościele pw. św. Antoniego we Lwowie. Architektoniczny ołtarz przyozdobiony jest obrazami, rzeźbieniami, złoceniami, srebrzeniami i marmoryzacją. Stanowi niezbędny element wyposażenia i wypełnia znaczną część kaplicy św. Barbary (odnowionej w latach 2020-23), zasłania niemal w całości ścianę wschodnią.
Ze względu na złożoność tematu i duży zakres, prace zostały podzielone na etapy. Ołtarz znajdował się w bardzo złym stanie technicznym (mocne porażenie przez żerowanie drewnojadów, ciągle postępująca korozja biologiczna, liczne przemalowania).
W pierwszy etapie (2023 r.) wykonano badania stratygraficzne, mykologiczne, inwentaryzację oraz wstępną konserwację techniczną mensy ołtarzowej. W drugim etapie (2024 r.) przystąpiono do konserwacji technicznej wszystkich pozostałych elementów architektonicznych – cokołów, nastawy, pola centralnego, pilastrów, kolumn, gzymsu i zwieńczenia. Wykonano również pełną konserwację złoceń w obrębie: listew profilowanych w zwieńczeniu, gzymsu, pilastrów; kapiteli pilastrów i kolumn; elementów snycerskich ze zwieńczenia; marmoryzację w centralnym polu, pilastrach, kolumnach, gzymsie oraz zwieńczeniu. W elementach poniżej centralnego pola wykonano wstępną unifikację barwną. Wszystkie elementy architektoniczne zostały zmontowane w miejscu docelowym w kaplicy św. Barbary. Podczas prac skupiono się na newralgicznych fragmentach konstrukcyjnych korpusu ołtarza, wzmocnieniu osłabionej struktury drewna, wymianie fragmentów niespełniających wymogów technicznych i wielokrotnej dezynfekcji. Rozpoznano zakres występowania poszczególnych warstw historycznych, wytypowano najlepiej zachowaną warstwę malarską – marmoryzację i częściowo przywrócono historyczne założenie artystyczne (z pocz. XX wieku). Powyższe prace zatrzymały ciągle postępującą degradację tkanki zabytkowej. Należy podkreślić, iż obiekt znajdował się w daleko posuniętej degradacji, wręcz w awaryjnym stanie, prace przy obiekcie były bardzo trudne, a tematyka bardzo złożona. Zakres prac wykonanych w drugim etapie znacząco przyczynił się do stabilizacji obiektu, poszerzenia i uporządkowania wiedzy na jego temat – historii, techniki i technologii wykonania, oraz na zachowanie historycznych warstw malarskich. W najbliższych latach planowana jest kontynuacja prac przy ołtarzu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego”.
